Nefes timsali en büyük nimetsin 

Doğaya vede canlıya hayat verirsin
Çağlaya, çağlaya şelaleden süzülür inersin
İçene huzur verir serinletirsin

Ova, dağ, kaya, taş seninle serinler, coşar
İhtişamını, akışını gören şaşar
Serinlemek isteyen sana koşar 
Huzur ve saadet içinde yaşar 

Varlığınla barış elçisisin 
Olmayınca savaşa sebebiyet verirsin
Şükretmeyen nankörü terletirsin
Susuzlukla terbiye edersin 

Gül kurur, bülbüller öter
Artık israfı bırakın, yeter
Yokluğunla verirsin keder
İsraf edenler olsun beter 
 
İnsanlığa bahşedilmiş en büyük lütufsun 
Temiz, pak ve durusun 
Kıymet bilene rahmet olur akarsın
Bilmeyene afet olur, sel olur taşarsın

Ölüyü, diriyi temizleyen sudur 
Abdest aldırır temizler, nurdur
Mü'mine yarendir, verir huzur 
Namaz kıl, heybeni ecirle doldur

Susuz hiç bir canlı yaşayamaz, ölür 
Damarlar çekilirse toprak kurur
Kuraklık baş gösterir, hayat durur 
Suyu tasarruflu kullanalım ne olur!

Şair, gazeteci, yazar:
Mehmet Korkutata